Göğe kanat açtın
Avuçlarımdaki düşler birden öldü.
Ardından ömür ağacımdan koptum.
Yaprak ya dalında olur
Ya da düştüğü toprakta.
Ben öylece havada asılı kaldım.
Üstüm başım hazan.
Ne vakit
Ceplerimde umut arasam zamandan
Ellerim mendil oluyor gözlerime.
Havam aralıksız sen yağışlı.
Üstüm başım hazan.
Seninle gitti baharlarım
Ölmeye yüz tuttu yarınlarım.
Senden sonram hazal yığını.
Yüzüm hüzün yaprakları döküyor
İçime sonbahar bıraktın.
Kayıt Tarihi : 4.12.2020 21:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!