İçime Konuşuyorsun Özlemim

Dillerimiz suskun olsa da
Birbirimizden kilometrelerce uzaklıkta da olsak
Yürekten yüreğe konuşan bir şeyler var aramız da
Bir şeyler var uzaklıkları ışık hızında yakınımıza, yüreğimize taşıyan...
İpler tez kopar, teller tez erir, paslanır, çürür...
Bukağılar kırılıp atılır...
Sim, sırma hiç değil...
Nakış nakış, örüm örüm bir şeyler var aramızda
Yürek dili ile söylenen, suskun duygularımızı ikimize paylaştıran
Tarif edilemez bir tat, bir sevinç ve mutluluk...
Vuslat gibi, visal gibi bir şeyler var aramızda
Bizi çilek bahçemize bağlayan...

Bu öyle bir şey ki
Görmekten, dokunmaktan, sözcüklerle konuşmaktan da öte
Düşlerimizin dünyasından silinmeyen kutlu bir imge
Çilek renginde, mavilikler içinde ığlım ığlım yürüyen bir bulut gibi..
Yada henüz bestesi yapılmamış tınıları dudaklarımzda gezinen
Bir güfte ve bir şarkı gibi...

Sana olan bütün duygularımı dizelere yazabilirim
Ama bu duyguları yazmak, sözcüklere indirgemek öyle zor ki...
Seni seviyorum demek kadar kolay olsa milyon kez söyler, yazarım
Sana aşığım demek hafifliğinde olsa, bütün hasretimi önüne sererim
Sana olan tutkum bunlardan da öte,
Gönlümün kıblesi kadar kutlu, vazgeçilmezim
Canciğerparesi kadar içten ve onsuz yaşanılmaz
İçten içe konuşulan, içten içe hissedilen
Dilleri şaşkınlaştıran,
Dudakları pepeleştiren,
Çekingenlikten kanımızı yüzümüze vurduran al al
İşte öyle bir şey var aramızda...
Kilidi bensem bu labirentin anahtarı sendedir sevgili...

KÖMEN