Sanki nefesin son çırpınışları
Kanatlarını açan kuşların, çare adına umutlanan canların
İçine kan oturan hastaların, penceresinden yılgınca bakan bizar yaşlıların
Kalbini okumak, meramına vakit ayırmak, tebessüm etmesi için çabalamak ne ulvi ecirdir
Evlatlar yetişip büyüyünce
Bir yuva kurup gönüllerince keyif sürünce, edep ihmalediliyor
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta