İçime hasreti düşer şimdi Turunç’un
Anılar gözbebeklerimde ışıldar
Tepelerin arasından süzülür bir yel
Çamların ince dallarını eğer
Yeşille mavinin kucaklaştığı koy
Önüme turkuvaz renkli bir örtü serer
Dalgalar dinlenir dört bir kuytuda
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
