bazen içime düşüyorsun
sokağa çıkıyorum.
yalın ayak koşan çocuklar
düşüyor önümde,
kaldırıyorum…
yağmurla gelen yoksulluğu
soluyorum sokağında.
ekmek sırasındayım
sıcak, taptaze
sevgiyi giydiriyorum sıcaklığına
çocuklar önümde bir, iki…
gülümsüyor sıcak ekmeğin hamuruyla.
sokağından geçiyorum
sensiz,
seni taşıyorum çakıl taşlarımda,
hatıratlar birikmiş belli
denizin koynunda.
gecelerin aydınlığı soluduğu denizlerin
arasından geçiyorum,
düşe kalka yürümeyi öğrenmiş
düşlerle dans ediyorsun bir gece.
aklım sokağından geçiyor…
bazen içime düşüyorsun
k o r i d o r l a r ı n d a n
geçiyorum.
şakaklarıma çarpıyor şimal rüzgârları…
mazgal sesleri,
kilit açılıyor,
gardiyan sesleniyor!
Kayıt Tarihi : 16.2.2015 22:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!