Ey ! Sen içime düşen cemre
Sen ateşin en harlı halisin
Çehren bahar oldu buz kesmiş yüreğime
Yüreğimdeki baharın sahibi sensin
Senden öncesi acı fırtına
Gülüşün içime doğan güneş
Kaybolmuştum kör kuyularımın karanlığında
O kuyulardan beni kurtaran sensin
Prangalara boğuldum yüreğimin ta derininde
Gözyaşım boğdu beni prangalar ne kelime
Ansızın çıktın karşıma ölümün eşiğinde
Her zerreme çektiğim nefesim sensin
Ab-ı hayat oldun yüreğimdeki mel’un bereketsizliğe
Tebessümün sildi kalbimden akan gözyaşını
Edilecek en güzel tasvirsin sen maviye
Buzlarımı eriten o mavi ateş sensin
Kayıt Tarihi : 11.4.2020 03:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!