İçime Bak İçime Şiiri - Ali Kemal Alagöz

İçim sıkılarak uyanmaktan bıktım
Halbuki dinlenmek için uyur insan
Oysa tersine durum devam ediyor
Rüyalar birbirini kovalıyor uyanmaya yakın
Sanki her biri ben 'iz bırakacağım' diye
Öne çıkmaya çabalıyor
Kimini çok kimini az hatırlıyorum
Ama keşke hiç biri kalmasa hatırımda
Bugünlerde güzel rüya gören var mı etrafta
Bilmiyorum
Kimin yüzünü görsem sokakta asık
Bazen belli etmemek için gülümsemeye çalışan oluyor
Anlıyorum onları, lakin anlamazdan geliyorum
Halbuki oturup konuşsak seller gibi dert tasa akacak orta yere
Konuşmuyoruz, anlatmıyoruz, güçsüz görünmemek için
Bize kol kırılır yen içinde kalır diye belletildiği için
Konuşmuyoruz ama kefenin çebi olmadığı gibi
İçini dökmeyen de öte tarafa bir şey götürmez
Çıkar ortaya nasılsa her dert insan öldükten sonra
O vakit ise ne işe yarar bilmiyorum
Ah ile vahlar,
Keşke haberim olsaydılar
Niye kimseye anlatmadıkiler
Ne işe yarar bilmiyorum