İçimden Yürü Git Şiiri - Aydın Gürz

Yine efkara boğdun gecemizi
Dilinin altında var
belli ki yine bir veda
Geç karşıma şöyle
Utanma söyle
Hadi kanat yine
Yüreğimin sen tarafını
Sonra usul usul başla
Beni düşünme
Bırak şimdi geçmişin izlerini
Topla ne varsa senden yadigar
Al ve çık bu viraneden
Gözlerimi kapatırım bakmam ardından
karanlıkta titreyen mum alevlerinin ortasından
Gölgene sinen huzursuzluğuda al koynuna
Ve ilerle bizi ikiye bölmek için
kapıyı yavaş kapat
hiç kımıldamak istemiyorum yerinden
Histeriye kapıldı hislerim
Tanıdık bir anısı var bu gidişin
bir yerden hafızamda yer ediniyor
alışıyorum galiba bu sefer
yavaş dedim! yavaş kapat şu kapıyı
bir gün başkasına lazım olacak
Sokak ışıklarına dikkat et yinede
aydınlık yerlerden git
Tenhalar gariptir
tenhalar ürkütücü
Parmak uçlarına basarak sıyrıl dünyamdan
Topuklu ayakkabını çıkar
çivi gibi batmasın yüreğime
penceremide aç giderken
Ciğerim nefesle tanışsın
hıçkırıklara boğulmadan
bakma yüzüme öyle
sen gitmelere
ben kalmalara
Sen öldürmeye
ben yeniden doğmaya alışığım
Acımı çeker yasımı tutarım
Ardına bakma yalvarırım
Daha da zorlaştırmadan
Git geleceğimden
Yürü içimden
Sessizce ayrıl gönül evinden

Aydın Gürz