Zamanla unuturum herşeyi
gömülürüm yalnızlıklara
uçurum boylarından bakarken
sonsuzluğa dogru
dalar giderim yıldızlara
anılar halka halka dururken karşımda
yağmur başlar biryandan
gözyaşlarım biryandan
sonra özlemlerim başlıyor
sabah uykusunu
sıcak ekmeği
rüzğarı
soğukda olsa toprağımı
bahçemdeki çiçekleri
aslında seni özlüyorum
bunu hiçbir zaman kendime söyleyemiyorum
dağlara karlar düştüğü zaman
bir bebeğin yumuk yumuk ellerinde can vermek istiyorum
siyah paltomu giyip
soğuk ayazları içime çekerken
hiçbirşeyi düşünmüyorum
aslında seni isterken
bunu hiçbir zaman kendime söyleyemiyorum
günler var
geçip gidiyor
aldırmıyorum desem yalan
yıldızlar tutsak
gönlüm harap
her gece şafağı bekliyorum
gül yaprağında çiğ tanesini
ben seni bekliyorum aslında
bunu kendime söyleyemiyorum
gün gündür
bakışlarımı toprağa gömüyorum
bir dizginlerimi koparıp
kelepçelerden kurtulsam
gelsem sana
ben seni seviyorum
ne kadar acı bilsen
sevdiğimi sana söyleyemiyorum
çanakkale/15.09.2004
İbrahim DerinKayıt Tarihi : 26.12.2004 11:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!