Görüntüm duygularımı gölgede bırakıyordu
Sahip olmadığım tek duygu
Tasasız olmayışımdı
Hayatım çatallaşmaya başladığından beri
Derinliğin kontrolü ve dipteki pas tadını alıyordum
Savunmasızdım
Çabalarım zamana yenilmişti
Durgun iyice pas tutamazdım
Gözü pek oluşum dayanıklılığımı artırsa bile
Acımasız yalanlarla dolu dünyaya karşı
Yalnızdım
Duygusal kütlük
Sakındığım yüreğimi daha da çorak bırakıyordu
Ne acıydı
Varlıklarını yoklukları ile kavradığım insanları
Arıyordum
Soğuk zariflik
Etkileyici bir hayranlık uyandırmıyor
Karşı durmak ve direnmek adına
Yorucu bir hırçınlığa sarılıyordum
İmkansız olduğunu bildiğim halde
Kendimi temize çekmeyi ne çok isterdim
Kim istemez ki
Kalıbının içinde kendine benzemeyen biri
Bu duruşa dahildim
İlginçti
Kendime çok ağır geliyordum
Zaman dışı bir sanrıyı zamana taşıma isteğini
Ödeşme sanıyordum
Bir borcu öder gibi
Boşluğu alt bilince itilmiş simgenin
Başkasına devredilemez bir bütünlüğün
Sürekli sahibiydim
Ateşli bir sabırla
İçimde boğucu bir çığlık yükseliyordu
Keder çizgimi değiştirecek
Hayatla aramda kirli bir uzlaşmaya
Sanki son veriyordum
Geçmişin ağır örtüsünü
Üzerimden kaldırdığımda
Parçalanmış gibiydim
Eksiklerimin peşinde
Kimseyi önemsemezlik rolüne uygun
Galiba oynuyordum
Özensiz yalnızlığım
Yenik bakışlarım
Başkalarını kandırıyordu
Hayatın savurganlığı karşısında
Başka ne yapabilirdim?
Püsküren bir öfke dışında
Acıya iyice batıyordum
Önder Karaçay
Kayıt Tarihi : 9.12.2017 01:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanların çoğu, kendileri değil başkalarıdır. Düşünceleri başkalarının düşünceleridir, yaşamları başkalarını taklittir ve tutkuları ise alıntılardır. Şimdilerde insanlar öz benliklerinden korkuyorlar. Oscar Wilde
çok duygusal söylemlerle bezenmiş
güzel bir şiirdi
kutluyorum şair
Beğeniyle okudum
Çok güzeldi çok beğenerek okudum...Yüreğinize sağlık...
Tebrikler çokça...
Selam ve Saygılar...
Sayın Güner hanım şiirimi okuduğunuz, beğendiğiniz ve yorumladığınız için çok teşekkür eder saygılar sunarım.
Yine yoğun duygu altında ustalıkla kaleme alınmış, duygu ve düşüncenin mısralara sel gibi aktığı muhteşem bir şiir kaleme almışsınız. Serbest bir şiirin nasıl yazılması gerektiğine kusursuz bir örnek teşkil ediyor. Okunup ilham alınacak, kalemin duygulu ve vurucu gücünü gözler önüne seren muhteşem bir şiir olmuş Beğenerek ve duygulu kaleminize saygı duyarak okuduğum bu güzel şiirinizi tam puanım ve beğeni ile favorilerim arasına ekliyorum.
Kardeşimin şiir ve gönül sayfasına, tebrik ve başarı dileklerimi bırakıyorum.
Her şeyin sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olması dileklerimle sevgi ve saygılarımı sunuyorum efendim, lütfen kabul buyurunuz...
Dr. İrfan Yılmaz. Turgutreis - Bodrum.
Sayın İrfan bey şiirimi okuduğunuz yorumladığınız ve beğendiğiniz için çok teşekkür eder saygılar sunarım.
Başlık, şiirin bütününü çok güzel anlatıyor...
Şiir, şairin içinden geçenler seslendirme görevini üstlenmiş... ve çok da başarılı olmuş...
"İmkansız olduğunu bildiğim halde
Kendimi temize çekmeyi ne çok isterdim."
Çok önemli bir itiraf... herkesin zaman zaman belki yapmak istediği ama yaşananlardan dolayı ne yazık ki 'imkansız' olduğunu bildiği...
Öyle ya da böyle... Ne yaşanmışsa yaşanmış... Önemli olan bunların muhakemesini yaptıktan sonra benzerlerini tekrarlamamak... O bile insanı bir nebze hafifletebilir...
Yaşanan yanlışların ardında ilk neden, 'o zaman bunu doğru kabul etmek'... ve ikinci neden de 'inanmak'....
Zaman bunların yanlışlığını gösterdiğinde başlar insanın iç acısı... Yaşanmaması, hiç olmaması gerektiğini kavradığında başlar hayıflanmaları...
İşte bunları temize çekmek mümkün değildir artık, yaşanmıştır bir kere... Yüreğinde hep bir tortu olarak kalacaktır... Kazıdıkça kanayan bir tortu...
Unutmak, hiç inandırıcı değil... Sadece kişinin kendini kandırmaya çalışmasıdır, akıl ve hafıza durdukça unutmak mümkün değildir...
İçeriği çok geniş, anlamı çok işlek bir şiir... Okudukça ben de kendi 'içimden sessiz geçenleri' dinledim ve yorumda seslendirdim... :))
İçtenlikle kutlarım Önder Bey... Çok samimi bir dille yazılmış, güçlü bir kalemin şiiri...
Her şey gönlünüzce olsun... Saygılarımla....
Değerli öğretmenim ufkumu derinlemesine titreten yorumlarınızı bir kaç defa okudum.
Bu aralar estetik kaygılar içindeyim. Kendimi dinlerken içimden geçenleri de olduğu gibi yazmayı deniyorum.
Estetik Kaygılar diye de şiire dönüştü bu sebeple.
İnsan psikolojisini çok seviyorum ve kendi içinden geçenleri olduğu gibi yazabilmeyi kişinin kendi kendine devrimi olarak görüyorum.
Çünkü çok zordur.
İtiraf etmek, kendini eleştirmek, zayıflıkları zorda bırakmak kendi kendine kolay olmayan durumlar.
Bunun aynı zamanda bir şifa olduğunu da düşünürüm. İnsanın içine dönebilmesi tedaviyi başlatması anlamına da gelmez mi?
Sizinde içinizden geçenleri seslendirecek kadar etkili olmasına çok sevindim. Şiir zaten yazanın dışında çok insanı içine alabilen bir düşünce değil mi?
Sizden böyle bir yorum almak kendimi de affettirmek oldu bana.
Teşekkür eder derin saygılar sunarım...
TÜM YORUMLAR (7)