İçimden senin için geçiyor...

Akşamları karşı kıyıdan dönüşlerimde içimdeki deniz büyürdü ve ben içimdeki güvercinleri sana uçururdum.Ve güvercinlerimin ayaklarına bağladığım şiir demetleri denize düşer,yem olurdu martılara.Ve sonra anlardım güvercinlerin ayaklarının neden kırmızı olduğunu.

Şehiriçi seferlerine katılan vapurlar gibi yaklaşırdım iskelene.Rotası ve zamanı belli.Ama bu trafikte sevgili Z, bu deniz trafiğinde kılavuz kaptan kullanmadan sana açılan ilk gemiydim ben.

Bağışla beni,bunu sana hissettiremediğim için.Ama kar,yağmur ve güneş altında sana ilk gelen bendim.

İçimde çırpınan mavilere yaklaştıkça uzaklaştırılacak olan ilk yolcu vapuruymuşum...nereden bilirdim ki...

Unutmak kıyıda daha kolay ama denizde mümkün değil Z...

Ve bu gece

karla karışık bir yağmurda

yüzün avuçlarımda üşüyordu...

ayaz,rüzgar sert esiyordu...

yüreğin

tam ortasından...yüreğimi kesiyordu.

Haydarpaşa'da mola verirken

Kadıköy vapuru gecenin bu saati Z.

Ayaz,rüzgar sert esiyordu...

ellerin avuçlarımda üşüyordu...

İçimden senin için geçiyor

yol boyu uzanarak...

Ve biliyorsun işte ben

anlamı yüzlerce olan

birkaç kelimeyim.

Ve

her okunduğumda

ben sende bitmeliyim...

ayaz,rüzgar sert esiyor...yüzün, ellerin avuçlarımda üşüyordu...