Ne değişen mevsimleri gördüm
Ne de geçip giden yılları fark ettim
Hep, saçlarım karlara
Hep, gözlerim yağmurlara teslim oldular
Ve… hep sensizliklerde kışladım
Bazen yalınayak adımlarla
Bazen hüzün dolu vagonlarla
Bazen de, yürek vurgunu yangınlarla
İçimden hep sen
Yalnız sen geçtin
Sensizliğe kaç kez bilet kestiysem
Birinci sınıf mevkilerden
Tüm trenler unuttular beni
İstasyon kanepelerinde
Unutmak istedim seni
Adımı unuttuğum gibi
Unutmak istedim seni
Yaşamın tadını unuttuğum gibi
Olmadı… olmadı… olmadı
Silmek istedim
Senli hayallerimi benliğimden
Çıkartmak istedim
Senli düşlerimi gecelerimden
Beceremedim… beceremedim… beceremedim
Yüreğimde küçültmek istedikçe
Büyüttüm
Öyle büyüttüm
Öyle büyüttüm ki seni
Sığdıramaz oldum yeryüzüne
Şimdi
Ayakların bulutlarda
Başın göğün içinde
Kayıt Tarihi : 12.3.2013 14:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreğe sığmayan yeryüzüne sığar mı...
Çok hüzün doluydu şiir Ömer Bey...Yüreğinize sağlık...
Selam ve Saygılar...
Çok anlamlı ve duygulu dizelerdi.
Her şairin dünyası kendisine ait der gibi özgürcesineydi mısralar.
Tebriklerimle güçlü kaleminize.
Selam ve saygılarımla efendim.
Sevgi ve huzurla kalın...
bir çiçeğin açışı gibi nazik bir akış
tebriklerimle güzel şiire ve şairine
sevgi ve huzurla kalın efendim
TÜM YORUMLAR (25)