İçimden gelenler Şiiri - Osman Onuktav

İÇİMDEN GELENLER

Benliğime kazdığım şu mübarek vatanı
Bir uçtan bir uçuna, gezmek gelir içimden
Al bayrağın uğruna şehit olup yatanı
Yüreğime resmedip çizmek gelir içimden

Alparslan’a Fatih’e son başbuğ Atatürk’e
Peygamber övgüsüne nail olmuş bu ırka
Edirne’den ta Kars’a iz bırakmış her Türk’e
Manevi methiyeler düzmek gelir içimden

Tarihe mühür vurmuş bu koca memleketi
Buram buram kokarken toprağı suyu eti
Bağından bahçesinden kopardığım buketi
Soy ağacım dalına dizmek gelir içimden

Günü birlik aşk gibi seven varsa bu yurdu
Her hırlayan çakala eşlik eden bozkurdu
Hürlüğünü unutan köle olmuş mankurdu
Başındaki deriyi yüzmek gelir içimden

Menfaat yaylasında dümbelekler çalanı
Türkçe dili var iken başka dilde kalanı
Arap’ın kültürüyle yaşam tarzı alanı
Sülük gibi canını ezmek gelir içimden

İçimden geçenlere, fırsat bulduğum ilk an
‘’Nemelazım’’ diyenler; otur sen haline yan
Kurduğunuz düzende, ne şöhret kalır ne şan
İlk sırada sizlere kızmak gelir içimden

Şimdiden görüyorum içiniz deki kini
Hepinizi toplasam geçmezsiniz on bini
Kazma kürek alıp da girdiğiniz her ini
Yerle yeksan etmeye kazmak gelir içimden

Osman Onuktav
Kafkasi