Pazartesi sendromu bitmek üzere şu saatlerde,
İnsan iç huzuru yakalamışsa bir kere,
Yığınla işin üstesinden neşeyle gelebilmekte,
Hayal kırıklıklarına eyvallah edip,
Kendine güvene her daim:'- Merhaba' diyebilmekte...
Evet, bir daha yaşayamıyacağım,
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bence insan her zaman kendine çıkan yokuştur,
Kendi iç dünyasında, kendi eksileriyle boğuşur.
Değilmi ki çiçeği yeşerten hava, güneş ve sudur,
İnsanı yaşatan da işte bu gönül coşkusudur.
evet insan hep kendine çıkan bir yokuştur ...ve o yokuşun başında bir düşman vardır ..vurmaya gidersin, kendinle vuruşursun...içten gelen kelimelerin satırlara dökülüşü güzeldi..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta