İçimden Geldiği Gibi-3 Şiiri - Cengiz Tepe

Bencillikle suçluyorum seni,paylaşımcı ve emek veren tarafın kendim olduğunu düşünürken,aslında bencilin tekiyim ben.Senin iç dünyanda zenginlik olmadığını,içinde biriken öfkenin acısını başkalarına çektirdiğini düşünürken,asıl ben yapıyorum bunu.Seni küçümsediğim,seni kırdığım davranışların temeli içimdeki yanardağının lavlarının zorlamasından geliyor.
İş,para,geçim derdi,evlilik,çoçuk,savaş,şiddet,yalnızlık,ölüm...
Bunların içinde ben yalnızca seni düşünüyorum.Çünkü ruhum sana ihtiyaç duyuyor.Çünkü seninle var olabiliyorum.Çünkü ruhumun açık olan yanlarını,senin ruhundaki fazlalıklarla doldurabiliyorum.
Acılarımı,senin acılarınla dindirmek istiyorum.
Para kazanma vagonları önümden geçerken ben yalnızca gözüm cep telefonunda senin aramanı
bekliyorum... Sadece senin.... Para kazanma toplantılarına katılıyorum,maçlara gidiyorum,arkadaşlarla
meyhanelerde sabahlıyorum ama içimdeki 'öfke' seni kaybetme korkusu azalacağına dahada büyüyor.
Birdaha beni aramayacaksın korkusu,birdaha seni göremeyeceğim korkusu....
İşte bu korkular yüzünden,bu tür görüşmelerde rolümü iyi oynayıp.benden istenilenleri verip
biran önce yalnız kalmak istiyorum, ben ve telefonum belki ararsın,belki beni çağırırsın belki bana
birşeyler söylersin diye saatlerce telefondan gözümü ayıramıyorum.Bencilin tekiyim ben.
Kim bana kavuşmanın çoşkusunu yaşarken,vedalaşmanın tokadını vurdu.