Yine yalnızlık giriyor, giderken açık bıraktığın kapıdan. Bu defa, son defa veda ettiğimi sanmıştım oysa yalnızlığıma.
Çok uzun zamandır gülmemişti böylesine gözlerim. Yüreğim mutlu bir kelebek gibiydi. oradan oraya uçuşuyordu neşe içinde. Şarkılar söylüyordum. Şaşırtıyordum beni tanıyan herkesi. Öyle
alışmışlardı ki vazgeçmişliğime, anlam veremiyorlardı bendeki bu değişikliğe.
Şimdi ardında orman yangınından arta kalanlarla başbaşa bırakıp gidiyorsun beni.
sen başlatmıştın,şimdi de sen bitiriyorsun. söylenebilecek hiç birşey yok. ne desem boş, ne desem anlamsız çünkü hiç bir söz değiştiremez olacakları.
Bir bitişin başlangıcı gibi yaşanan her gelişme. Sen geldin diye ben varolmuştum yeniden.
Şimdi yokolmanın kıyısındayım....
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız