İçimden Geldi... Şiiri - Mehmet Şahan

Şöyle bir geriye dönüp bakınca,
Üstatları anmak geldi içimden…
İzin verirlerse, yoksa sakınca,
Hatırını sormak geldi içimden…

Bitmedi mi saçlar, keli ne oldu?
Kalem tutamazmış, eli ne oldu?
Şola’nın bükülen beli ne oldu?
Ahvalini görmek geldi içimden…

Haline bırakmaz Osman Emmisi,
Tatlı gelir Kara Kızın ninnisi...
Aynalara dargın duran kendisi,
Meramını yormak geldi içimden…

Çırağa pek gelmez sözün sırası,
Gönüle em olmaz pulu parası
Kirmani’nin hiç bitmeyen yarası,
Dermanını bulmak geldi içimden…

Cümle ozanları bulmuş Güldani,
Zerdali, Keldani bir de Gerdani,
Dostluğa dost katmış Ozan Kirmani
Edebimi bilmek geldi içimden…

Üstadlara karşı kızartma yüzü,
Su gelecek deyip çatlatma gözü,
Şahan’ım istersen uzatma sözü,
Selamımı vermek geldi içimden…