İçimden geçenler Şiiri - Ertuğrul Temizy ...

İçimde sakladığım özlemlerim çıkınca açığa
Adımı çıkardılar hemen de kaçığa
Düşmanken bir zamanlar aynalara
Dost oldum artık gün ışığıyla
Oysa ben alışıktım önceden de
Tam buldum derken hüsrana uğramaya
Yine uğrayınca hüsranlara
Hoş geldin demediler
Doğrusu üzüldüm buna
Sanki benle küsmüş gibiydi hüsran
Oysa daha yeni başlıyordu cezam
Kendime mahkum ettiler beni
Oysa bu ödüldü bana
Hiç kendime kalmamıştım ben
Kendimi çoktandır görmemiştim
İşin aslı birazda özlemiştim
Ve en azındanda özlenmiştim
Özlemek ve özlenmek adına
Tüm duygularım çıkınca açığa
Yalanlarımı doğruya saydılar
Doğrularımıda yalanlara
Kimse doğrularımı almadı
Aşık oldular yalanlara
Onlar alınca yalanları
Bende kaldırdım rafa doğrularımı
Nasılsa herkes inanmak istediğine inanıyordu
Ben ne söylesemde bir fayda vermiyordu
Kendi kendimle önce savaştım
Nede olsa arada hasret, özlem
Ve bi o kadarda kırgınlıklar vardı
Kendi kendimle olan dargınlığım
Biraz da bana has olan yalnızlığım
Beni kendime mecbur etti
O zaman anladım ne zormuş
Birilerine mecbur olmak
Aralara elçiler bulup yollamak
O zaman anladım kulaktan kulağa yayılanları
O zaman anladım meğer
Birin bine katlanmak zorunda kaldığını
Kendi kendimle olan kavgam uzun sürmedi
Nede olsa kazananı yoktu kaybedense belliydi
İkimizin birden kaybetmesindense
Kendimin kendime kaybetmesi daha güzeldi
Kendimi kendimde kaybedince
Tanışınca ayrı ayrı her bir zerremle
Dedim ki ne gerek vardı
Mutluluğu orda burda aramaya
Sal gitsin bulduğun mutlulukları
Sen zaten ayakların altına almışsın bulutları
Ellerimi ne diye uzatayım ki yıldızlara
Nasılsa bir gün yıldızlar gelecek ayaklarıma
Kendi kendimle anlaşıp tanışınca
Az çok orta yolda anlaşıp
Bir birimize katlanınca
Zindanda kalan duygularımı saldım
Parangalarını çıkarttım
Dedim gerek yok artık aynalara
Hasret değilsin artık bir damla yaşa
Kendimi kendimde bulunca
Adımı bi deliye çıkardılar bir kaçığa
Ne deliye üzüldüm kaçan balığa
Almıştım bir kere
Özgürlüğün tadı
Ve silip atmıştım
Duvarlara kazınmış adını
Bildiğim tek isim kendi adımdı
Böylece sürmek istedim sanımı
Sende istersen adıma deli de
Kuruntum yok canm
Nasılsa benim adım belli
Adı olmayanlar düşünsün
Kim akıllı kim deli?