İçimden geçen trenlerin durağındayım
alnımda geçmişin bilet onayı
çocukluğumu kaybettiğim istasyonlar acıtıyor yüreğimi
hiç gitmemişlik
hep gelmemiş olmanın hüznü
çocukluğumun süründüğü yerler yüzümde
ve
trenler geçiyor gözlerimde
geride kalanlara ağlamak
karşılamak için geleni olmamak
gibi
gece gibi.
Kayıt Tarihi : 9.2.2010 08:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!