Çalıştığım zamandı
küçük bir oğlum vardı
Köyden yeni gelmiştik
Bakıcıyı getirememiştik
Meyil müddet iznin de
Çok dolaşıp aradım
Bütçeye uygun
Bir kreş bulamadım
izin çok çabuk bitti
Çalışma anı geldi
Beni aldı bir telaş
Peki şimdi ne olacak
Çocuk nerde kalacak
Sabah saat yediydi
Bence en uygun kişi
Karşı komşu
Fatma teyzeydi
Gittim durdum kapıda
Parmağım uzattım zile
Bir türlü çalamadım
Sonunda karar verdim
Kapıyı tıkırdattım
Açtı kapıyı teyze
Gözlerini ovuşturup
Öylece baktı bize
Hayırdır komşu dedi
Çünkü vakit erkendi
Terler boynuma indi
Birazcık kekeledim
Lafı ağzımda geveledim
Kusura bakma teyze
Bu günlük küçük oğlum
Sende kalabilir mi dedim
Teyze yüzüme baktı
Beynimde şimşek çaktı
Teklifimi reddedip
Kapıyı çarpacak sandım
Teyze gülümseyince
Yavruyu ver diyince
İçimden bir oh çektim
Çocuğu hemen verdim
Gittim öylece işe
İzinliydim eve dönüşte
Böylece oğlumu da
Yerleştirdim bir kreşe
Bunu sizle paylaştım
Gerçekten yaşamıştım
(Şimdi çok uzaklarda olan
Fatma Teyze yaşıyorsa ellerinden öperim)
Kayıt Tarihi : 18.4.2006 12:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'KÜÇÜK OĞLUN ERHAN'
sevgi ve saygilarimla
Tebrik ederim. saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (10)