İçimdeki Yönetmen Şiiri - Cengiz Okçu

Zaman

Ayarı önceden yapılmış belli belirsiz algılamalar ile hüzünlü hüzünsüz geçit töreni.
Bugün kokuna hasretler bağladığım ilk günün son saatleri.
Ne kadar yazık,
Zaman senin ile birlikte gitti.

Aslına canım sadece sen gitmedin
Yanında her bir köşesi çiçekler ile süslenmiş hayallerimde gitti.
Ahhh bu kadar mıydı paylaşımlarımız, düşünmedin.

Zaman

Sana aslında aşktan kalan bir yanımı hediye etmek isterdim
Ama vakit bile bulamadım, buldurmadın.
Her ne kadar bir gün pişman olursan da
Ne kadar yazık,
Her şey ile birlikte gittin.

Aydınlık

Bir günaydın sabahı
Sevmek istiyorsun,
En gizli hallerinde ışığın yüreğinden içeri sızmasını seyrediyorum
En derin dalgınlıklardan geçip gözlerime takılıyorsun
Bana sesleniyorsun
Günaydın
Bütün gün öylece sana bakıyorum
Güzelliğine dalıp gidiyorum, sonra gidiyorsun.
İçim acıyor, sana ulaşamıyorum…

Akşam

Düşünceler boğuyor, eriyor içim
Çelişiyor bedenim
Seni aramak istiyorum, duruyorum
Çelişiyorum
Sabaha dek çürüyorum.
Sana bir şarkı yazmak istiyorum,
Yazıyorum, yazıyorum, yazıyorum…

Bir kar günü

Üşüyorum, hem de çok
Çocuk gibiyim, sevinçlerim ile karışık bir heyecanla bakıyorum sana
Seviyorum, anlamıyorsun
Sonra karşına oturuyorum, görmüyorsun
Ahhh
Üşüyorum
Belki hala üşüyorum! ! !

Akşam

Beyaz o kadar güzel duruyor ki yerde
Kar, temiz bir yürek gibi
Yanıma gelip yüreğini bana veriyorsun, fark etmiyorsun
Üşüyorum…
Fark etmiyorsun
Düşüyorum uçurum gibi…
Korkuyorsun

Ayrılık

Ara sıra yanında olmadığım anlara verdiğim ad
Şimdiki gibi değil, ara sıra
O vakitler bazı zamanlar uzaklaşırdın,
Seni özlerdim, gelişlerini beklemek! ! !
Giderdin, beklerdim…

İsmin sen hali

Benliği kayıplara karışmış bir âşıktım artık,
Cümle kurmak…
Her şey sen iken, yüklem sen iken, özne sen iken
Konuşamazdım, tutuklanırdı dilim söyleyemezdim

Yüreğim ortada

Fark etmediğin her şeyi sana anlatmak
Ne kadar zor,
Çok zor…
Bir gün içimdeki yangını tutamadım
Daha çok yandım…
…