Gözyaşlarımı gecenin karanlığına saklıyor yumıyorum gözlerimi...
Gözümden akan yaşlar önce kalbime sonra yastığıma akıyor...
Kimse bilmiyor görmüyor içimdeki kopan fırtınayı...
Sen üzülmüşsün kırılmışsın kimsenin umrunda değilsin...
En zoru nedir bilirmisin ölüpte yaşamaya çalışmak gülebilmek...
Herkes gecenin bir yarısında uyurken sen deli düşüncelerdesindir...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla