İçimdeki Yangınları Sen Başlattın

İçimdeki yangınları sen başlattın,
Bu yüreği ve beni sen yıkıp gittin, yakıp gittin.
Özledim o geçen günleri,
Neredesin şimdi?
Özledim neredesin, gönlümün İNCİSİ…
Keşke olmasaydı, böyle olmasaydı,
Keşke böyle olmasaydı yarim,
Severek, sevilenler ayrılmasaydı…
Kalbim her gece hasretinle yanmasaydı,
Gönlümün BAHARI…
Gecenin karanlığı çökünce,
Simsiyah bir bulut kaplar gökyüzünü,
Ve perdeler gerilir Ay’ın üstüne,
Seni ararım hep yıldızların arasında,
Ne sen varsın ne yıldızlar ne de Ay bu gece,
Sonra sen düşersin bu hüzünlü düşünceye…
Anlatırım seni en iyi dostum yalnızlığa…..
Sende bırakıp gittin ya beni,
Sen de bilemedin ya seni seveni,
Sende bıraktın ya ellerimi, YARİM SEVGİLİM…..
Yanar durur gönlüm cehennem ateşi gibi…
Cenneti yaşarken birlikte bir zamanlar,
Şimdi sensiz cehennemi yaşıyorum, ve ateşi sen……
Sevmek yürek ister sevdiğim,
Ve her yürek kaldıramaz benim sevgimi,
Ve her yürek yanmaz benim yandığım gibi.
Biliyorum ki sen de beni ararsın,
Ve belki de ellerimin sıcaklığını ararsın için titrer,
O sevgi dolu bakışlarımı ararsın gezdiğimiz yollarda,
Fakat bu eller şimdi yaşla dolu,
Bu eller şimdi hüznü yazıyor kağıtlara,
Ve bu yürek seni bekliyor umutlarla.
Sevdiğim birtanem herşeyimdin bir zamanlar,
Şimdi de aklımdan çıkmayan bir rüya oldun gecelerde,
Ayrılıksa bir kabus oldu anlatamam hecelerde....