Göğün kudreti, bulutların kasveti,
Ve havanın her kapanışıyla oluşan zulmet,
Benzerliğimiz var.
Yüreğimin kudreti, çehremin kasveti,
Ve içimin kapanıklığıyla oluşan karanlıklar,
Benzerliğiniz var.
Neticemiz yağmur mu ki?
Şimdi ağlasam gökler dolusu,
Tenimde kurak uzuv kalmayacak şekilde,
Geçer mi onca yılın mahzunluğu?
Erir mi dersiniz onca yılın buzulu?
Ve tekrar doğar mı güneş bu gözlerde,
Ve gönlümde asılı kalır mı dersiniz kavs-ı kuzeh?
Söyle bana gök, söyle bana yer, söyle bana ey evren!
Göğe asılı bu bulutları yüreğime sığdırsam,
Ve aralıksız yağmur yağsa,
Söner mi bu içimdeki yangınlar?
Kayıt Tarihi : 21.2.2019 11:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Berat İlhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/21/icimdeki-yanginlar-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!