Unut dediler.
Unutmaya çalıştım, olmadı.
Gençsin dediler
Başkasını buldum o da yaramı sarmaya yaklaşmadı.
İçimdeki alev, alev yanan yangını,
Söndüremedim gitti;
Kader utansın;
Çektiğim hep kaderimin yüzünden.
İçimdeki yangın,
Belli değil mi, yüzümden;
İçimdeki yangına derman olacak su bulup serpemedim
Söndüremedim gitti.
Az kaldı.
Deli olmama, deli yaşamama
Bir gün olsun,
Sevdiğim kadını takamadım koluma
Gençliğimi kaybettim,
Şu sevda uğruna;
Ben şu içimdeki alev, alev yanıp duran sevda yangınını,
Söndüremedim gitti;
Dediler, bekleme.
Umuda bel bağlama yeter beklediğin;
O evlendi,
Çoluk çocuğa karıştı çoktan;
Aynaya bakmaz’ mısın onun yüzünden senin gençliğin bitti.
Sen onu düşünme, sen seni sevenle yetin;
Yine de ben, içimdeki bu yangını,
Söndüremedim gitti;
07 Ekim 2012
Ahmet Yüksel Şanlı ErKayıt Tarihi : 7.10.2012 09:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!