İçimdeki yalnızlık

Yemyeşil bir dal kırılır insanın gönlünde,
sonra hiç bir rüzgar ilgilendirmez artık
olanı, olmayanı olmakta olanı."
Böyle olmaz olmamaliydi diye
Fırtınalar kopar içinde
Kıyıda kendi halinde duran bir yelkenli gibi aniden alabora olursun
Çaresiz sessiz bir başına
Suyun en karanlık mavisinde bulursun kendini
Ne sesini duyan
nede halinden anlayan olur

Sonra kendini yollarda bulursun
Kalbinde acı yüreğinde sizi
düşersin yollara
Nereye gittiğinin bir önemi olmadan
Artık ne yarın dan nede yârın den umudun kalmamistir

Anlamını yitirmiştir herşey gözünde
Duyguların perisan sen perişan
İçindeki yanlizlikla kalmışken bir başına

Bir şarkı dökülür dudaklarından

Kadehleri sıra sıra dizerim
Mutluluğum mutluluğum varsa bulup ezerim
Bırak sokaklarda yalniz gezeyim
Taş yağdır basima sevdiğim için
Takat göz yaşıma sevdiğim için...