Gecenin karanlığında indim sahile,
Bir ben vardım bir de ahşap bir iskele.
Benim gibi yapayalnızdı mavi derya,
Kumlara oturup yaslandım bir kayaya.
Kulak verdim dalgalara gece boyunca,
Gökyüzüne daldı gözlerim dolunay parlayınca,
Ay gibi yalnızlığına ağlıyordu hüzünlü halim,
Kalbimi kırıp uzaklara gitti, yüreksiz bir zalim.
Öfkem dalgalar gibi çarpmak istiyor kayalara,
Bağırmak istiyorum semayı terk eden yıldızlara.
Bu gece aniden kaçmak istiyorum bu alemden,
Dolunayı takip etmek istiyorum mavi denizden.
Gönül yoksulu bu dünya artık mutluluk vermez,
Yıpranmış anılar ve simalar yüzümü güldürmez,
Ruhu bile ölmüş bu alem yalnızlığımı gidermez,
Unutsam eski hayatları, artık vedalaşsam maziyle.
Uzak bir diyarda yeniden başlasam sabah güneşiyle.
05.05.2019 (Pazar)
Selami UTKAN
Kayıt Tarihi : 5.5.2019 21:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Selami Utkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/05/05/icimdeki-yalnizlik-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!