İçimdeki Veda Şiiri - Saim Ergül

Düşlerim yasaklar içinde yarışırdı
Birbiriyle ne varsa sana dair
Senden yoksun ken
Şimdi hiçbir neden yok
Gerçeğin aynasında gördük birbirimizi
Silip attık düşlerimizi
Yüreğim dilimle yarışırdı
Sana bir şeyler sunmaktı amaç
Eline ne geçti bilinmez
Karanlıklar saltanatım olmuşken
Bir parça ışıktı yüzün bana dönükken
Yanına vardığım an gölgesi üstüme düşen
Karanlık yanlarıma bile karanlık düşüren
Hep böyle soğukmuydu mevsimlerin
Yoksa bedenimin sıcaklığına mı
Yenik düştü ateşin
Düşlenen yaşanan bu kadar uzakmıydı
Yoksa ellerime aldığım için yasakmıydı
Bitti işte içimizdeki çatışamalar
Galibi yok bu savaşın
Herkes kendi yarasının derdinde
Bom boş işte bak meydan
Herkes yitirdiğini alıp sırtına uzaklaşmakta
Kimi yarasını taşımakta kimi yarasından kaçmakta
Şimdi içimde neyi taşıdığımı bilmeden
Henüz yaralarımı sarmayı öğrenmeden
Yaralarımdan kaçıyorum çünkü
Sana yaklaştıkça yara almaktan korkuyorum
Bu günün yarası kanarken içimde
Yarından kaçıyorum
Oysa sana yürümüşüm hep
Senden kaçtığımı sanarken
Sana en yakınmışım olduğum yerde sayarken
Öylesine körmüşüm ki görememişim
Bir adım ötemdeyken
Şimdi ulaştığım sen değilsin işte
Ellerin aynı gözlerin aynıyken
Nedir içindekini değiştiren
Oysa okadar zararsızdın ki
Elindeki sevgi hançerinle
Ben savunmasızken
Şimdi benim elimde o hançer
Ancak anladım artık
Kendini nasıl bir acıyla keser
Öğrendiklerim bedelini ödermi
İçinde yitirdiklerinin hiç bilemem
Hissettiklerim hissetiklerinden farklı değil
Yanlış olan yanlış zamanlamalar
Çekip gitme sırası bende sanırım
Nasıl elveda denir bilmiyorum
Yeni tanıştığın bir duyğu
Nasıl devrilip yıkılır
Oturup saatlerce konuşmamıza gerek yok
Zamana yazık olur
İçinde gizlediklerin derinde değil
Görebiliyorum
Gitmek için hiçbir nedenim
Yok aslında
Sen olmasan içimde
İçimde kal benimle kal diye
Gitmeliyim
Çıkmalıyım fazlalık olduğum bir hayattan
Belki demiyorum çünkü
Bende elvedalar dönmemek için
Saklı durur
Nasıl söylenir bilmiyorum
Sessizce mi yoksa haykırmak mı gerekir
Gidiyorum
Artık yalnızlığımı hangi anılar avutur
Artık tarihin günün anlamı yok
Benim için
Her gün bugün artık
Bugün ki yalnızlık
Arkamada
Hiçbir şey bırakmıyorum sana
Sende içindekileri süpürüp atma çabasında
Korkma ne kapı çarparım suratına
Nede acı sözlerim olacak kulaklarında
Bu kırıklık
Yüreğimde zonkladıkça
Mutluluktan da bahsedemiyorum ama

03.08.07