İçimdeki Tutsaklık Şiiri - Ecem Füruğ

Ben ne zaman seninle olsam,
Sabahı kucaklıyorum,doğan güneşin koynunda..
Kuş cıvıltıları kulaklarımda...
Esen rüzgar dolanıyor, saçlarımda…
İçim acıyor ardından…
Tarifi imkansız…
Ben susuyorum,söz susuyor, ben susuyorum…
Ne zaman seninle olsam…
Deniz kokusu sarıyor etrafımı,
Martı sesleri eşlik ediyor …
Sonra bir sandal oluyorum, denizinde..
Rotası sana olan…
İçim acıyor ardından, tarifi imkansız…
Ben susuyorum,sen susuyorsun, ben susuyorum…
Ne zaman seninle olsam,
Bir türkü dudaklarımda…
Bağlama oluyorum, teller ağlıyor,mızrabı her vuruşumda..
Ağladıkça türküm,
İçim acıyor,tarifi imkansız…
Ben ne zaman seninle olsam,
Uzun yollar beliriyor önümde…
Ben yürüdükçe, uzuyor yollar..
Sonra yol tabelaları, oluyorum…
Her yönü sana gösteren..
O yol hiçbir zaman bitmiyor…
İçim acıyor, tarifi imkansız…
Ne zaman seninle olsam…
Bir kuş sürüsü geçiyor üzerimden..
Kuş oluyorum,
Kanat çırpıyorum, mavi bulutların arasında..
Ne kadar da hızlı uçsam, yetişemiyorum kuşlara..
Kalıyorum bir başıma…
İçim acıyor sonra, tarifi imkansız olan..
Ben ne zaman seninle olmak istesem..
Ben sen dolu yalnızlıklara yol alıyorum…
Ben ne zaman seninle olsam…
Senin dışında, sen oluyor her şey..
Ve için acıyor,, Tarifi yalnızca sen olan…