İçimdeki Tufan Şiiri - Rüstem Badıllı 3

Bir gökyüzü düşün, derin, koyu mavi,
Yıldızlar, sırlı gözler, kaybolmuşum,
Her biri bir dert, her biri bir acı,
Karanlıkta parlayan içimdeki volkan.
Her karanlıkta umut, kalbimde yanar.

Bir deniz düşün, kabaran dalgalar,
Zamanın akışına karşı koyan,
Sonsuz derinlikler, kaybolan ruhlar,
Savrulan gemi, öylece, hüsran dolu.
Dalgaların sesi, kaybolmuş kalbime karışır.

Bir aşk düşün, hayal gibi, yakıp yıkan,
Yanı başımda fısıldayan rüzgar,
Kalbimde kıvılcımlar, her an ateşlenir,
Bir alev ki, sönmeyi bilmez.
Aşkın alevi, ruhumu sarar, yeniden yanar.

Bir gölge düşün, kaybolmuş sokaklarda,
Adımlarım yankılanır yalnızlığın soğuk kollarında,
Her köşe başında bir hatıra,
Anıların silsilesi, bir zamanlar benimdi.
Yalnızlık, derin izler bırakır yüreğimde.

Bir deniz düşün, gözlerimde tuzlu gözyaşları,
Sevda şarkısı, acı ve özlem dolu,
Her dize, bir umut, her dize, bir hayal,
Son mu, yoksa başlangıç mı her nefeste?
Her nefes, geçmişle yüzleşmemin anıdır.

Bir harita düşün, yıpranmış ellerimde,
Kaybolmuş yollar, döne döne gelmiş,
Küçük bir kasaba, eski bir hayal,
Ben, o düşün peşinde, rüzgarın serin soluğu.
Hayallerim, kalbimin derinliklerinde saklı.

Bir dost düşün, kelimelerle dokuduğum bu dünya,
Bazen acı, bazen tatlı, bir simfoni,
Her nota bir özlem, her nota bir aşk,
İçimdeki tufanı yalnızca sen hissedebilirsin.
Sen, kalbimdeki en değerli hazinem.