Gönlüm daraldığında dağlara bakmaya
Gökyüzüne bakmaya, denizi seyretmeye tutundum
Karanlık yollarda yalnız yürümeye alıştım
Vefanın kırk türlü cefasını bedeliyle öğrendim
Dosta dost oldum hasmım olmaya değer kimse bulamadım
Savaşım, kavgam,mücadelem içimde hep kendimle oldu
Korkularımı korkuttum üstüne üstüne yürüyerek
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta