İçimdeki Sonbahar Şiiri - Hilal Şakar

Şu bankta oturan varya,
O benim.
Ve bu müzik bana eşlik ediyor,
Ne yapıyorum ben orda?

Sudaki yansımamı seyrediyorum,
Ve dinliyorum içimde konuşan beni.
Ufak bir gülümseme oluşuyor dudaklarımda,
Ve bir iki yaş düşüyor sonra.

Onlarda suya karışıyor,
Ağaçtaki yapraklar kadar yerdede var.
Çünkü mevsim sonbahar,
Sonbahar tadında bütün özlemler.

Biraz yorgun,biraz dökülmeye mahküm,
Ama sonbahar seviyor böyle olmayı.
Yanımdaki kadar içimdede boşluk var,
Bekliyorum,belki ömrüm sonbahar...

yağmurmah 2005