İçimdeki Şiir Sen Şiiri - Şadiye Aydoğan

Gözlerimin karası,
Yüreğimin yarası.
Yaşanmışlıklardan daha çok,
Yaşanmamışlıklardı bizi yoran.
Hoyratça edilmiş bir kaç söze,
Değil bu kırgınlık.

Elbette...
Gücü yetmezdi kelimelerin bunu ifadeye,
Sözler sussa da sevgilim,
Gözler konuşur,
Sadece.

Gece...
Yüreğimde yarım kalmış bir hece,
Dudağımda bir çocuktan ödünç aldığım ıslık,
Evlerin tek tek sönen ışıklarıyla birlikte
Sustuk...

Nafile...
Karanlık bile bastıramıyor ki bendeki seni,
Hani diyorum yine de belki,
Sabah olurda bütün gölgelerle birlikte,
Silinir gider yüzün gözlerimden.
Gün doğar doğmaz perdeleri açışım,
Hep bu yüzden.

İçimdeki aşk da batsın doğan güneşle.
Ama yok yere,
Ne kadar uğraşsam da olmuyor,
Aşkın ebedi yerin dolmuyor.

Olsun varsın.
Yine de sana ulaşmasın sesim,
Nefesine karışmasın nefesim,
Olur ya kendime yenik düşerim.

Beklerim ben.
İçimdeki sessiz çığlıkla,
Ve de suskunluğumla...
Belkide...
Gün gelir bir şiir kitabında,
Bir sayfa olurda,
Kalırsın bende...

(11.01.2010 Kahramanmaraş)

Şadiye Aydoğan
Kayıt Tarihi : 12.1.2010 10:07:00