Şımarık bir çocuk gibi dağıtıp dağıtıp kırıp döküp yeniden topluyorsun beni
Eline geçen her şeyi böyle harcarsın sen öylemi bu kalpten bir tane daha yok ki
Yanmış yıkık bir kalbin ortasında dikilmiş duruyorsun muzaffer bir kumandan gibi
Merak etmedin mi hiç bilmem ben izin vermesem o kaleler öyle kolay düşer miydi
Ama yok yok hiç sanmam sen zaten bir kere bile olsun oturup bizi düşünmedin ki
İçimdeki şeytan kapımdaki düşman sen beni böyle sevdiğime bin pişman edensin
Kesilmedi yine aşktan ümidim daha senin gibi taştan değil ki benim yüreğim
Resimlerde kalan onlar gibi solan gülüşlerim vardı benim nerde bi söyler misin
Alıp giderim ben başımı kalıp tutarsın yasımı yada boş ver yine sen bilirsin
Kayıt Tarihi : 24.8.2017 13:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammet Üresin](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/08/24/icimdeki-seytan-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!