İçimdeki Sevda Şiiri - İbrahim Sarıhan

Bir gökyüzü kadar, mavidir gözlerin
Pamuk gibi okşayan, yumuşacık sesin
Ya, beni alıp götüren eşsiz sevgin
Vazgeçemeyeceğim kadar, içimde derin

Sözlerin; ince, zarif etkiliyor beni
Dökülüyor inciler, söylerken sevdiğini
Görmeden zindan yaşam, o gülümseyişini
Tek hatam olur, kırar, ağlatırsam seni

Kıyamam, gözünden dökülen tek damlaya
Şu kalp elvermez, dayanamam ağlatmaya
Matem tutarım eğer, gelemem yalvarmaya
Bilirim kendimi, yoksa kıyarım canıma

Adın mıh gibi aklımda, unutamam bir an
Unutursam aşkım, kendimi kaybederim inan
Hiç çekinmem, olursa varlığımı soran
Prensesim bir tane benim, gönlümde yatan

İsterim, hep mesut olalım şu evrende
Sevginle ısıtsan, sarılsam üşüdüğümde
Aşkını anlatsan bana, uzansam dizine
Okşasan saçlarımı, o narin ellerinle

Dilimiz bizi konuşsa, usanmasa ağzımız
Sonunda sevgimizle ufacık bir yuvamız
Aşkımızın tomurcuklarıyla artan sevdamız
Belki bu aşkla, bir ömrü paylaşacağız

(Hakkâri, 24 Temmuz 2003)