İçimdeki Sese Şiiri - Emre Atasoy

Dostumsun sen
Tanışmasak da,
Dinleyecek kadar beni,
Kahvedeki yabancı kadar,
Dostunum ben değil mi?
Hayal ederim seni
Yolculuk yaparım
Yanına gelmek için
Beynimin bir ucundan bir ucuna
Gündüz vakti, trenle
Ovalardan geçerek
Ne telefonunu bilirim,
Ne adresini bilirim,
Sen ki bensin, ben ki senim
Her seferinde bulurum,
Bulur da gelirim
Gündüz vakti, ovalardan geçerek
Bir küçük şehirde biter yolculuk
Bir parkta oturuyorsundur,
İhmal edilmişsindir
Düşünüyorsundur.
Gerçekler, vay anasını be
Yüzünde paralanıyordur.
Bazen de dostum,
Gece vakti otobüsle gelirim,
Bir büyük şehire,
Yıldızlardan aydan geçerek.
Terminalde bulurum seni,
Düşünüyorsundur, sakin.
Dünya diyorsundur
Müthiş bir huzurla
Dünya üzerine çeşit çeşit,
Türküler geliyordur aklına.
Gülümsüyorsundur
İnsanlara koşuşturmacalara,
hayatlara bakarken
Dünya diyorsun, hayranlıkla
Bazen ben olursun
Bazen sevgili
Bazen bir dostum gibi
Bazen kimseye benzemezsin
Seni düşünürüm
Sana bakarım, uzaktan
Karışmadan konuşmadan
Bakar da yanarım
Hepimize birden....