İçimdeki Ses Şiiri - Eyup Şahan

Gönlümün peşinde sana gelirken,
İçimdeki bir ses gitme diyordu.
Bedenim isteyip ruhum dilerken,
Değmez o güzele etme diyordu.

Görmesin gözlerin dönüp de bakma,
Boş yere gönlünü aşka bırakma.
Girip de koynuna kendini yakma,
O zehirden artık tatma diyordu.

Vefasız güzelden olur mu fayda?
Kendine hâkim ol sesimi duyda.
Yolunun üstünde bir kaktüs say da,
Gül diye dikeni tutma diyordu.

Bedende sıcaklık yakarken teni,
Ruhumda titreme kaplar bedeni.
Tutulan dillerim lal eyler beni,
Kendini şehvete satma diyordu.

Kibriti severse tutuşur çıra,
Sonunda kendini bırakır nara.
Git kendine başka bir güzel ara.
Kendini ateşe atma diyordu.

Gönül işlerinde metanet kayıp,
Bir heves uğruna yeldirmek ayıp!
Eyüp’ü sevdada divane sayıp,
Mecnun sınıfına katma diyordu.

Eyüp Şahan
Ankara 23.1.1991