İçimdeki Ses Şiiri - Gülsen Yüksel

Fark etmez mevsimi, içimdeki zemheri
Sonbahar hiç değil, kara kış sanki
Bir girdaba tutulur sebebi belli
Yüreğim bulutlu, zifiri karanlık içimdeki.

Bir yıldırım düşer, delip geçer hislerimi
Ben bile tanıyamam, bendeki beni.

Ne mevsim tanır, ne zaman
Ne adres vardır, ne de mekân.
Tutturur “alıp başını gitmek ister”
Ne yaş tanır, ne de ferman.

Anlayamam dilini, çözemem hislerini
Ne ister benden “içimdeki ses” bilmem ki?

Dinliyorum anlat, anlat derdini
“Elveda” demeden, vedalaşmadan
Gitmek mi?

Evet! Evet!
Alıp başımı git…
Yo! Yo! Gitmemeliyim, gidemem ki!

Çocukluğuna dönmek mi? Bir bu eksikti.
Yalın ayak, yırtık elbiseni
Azık götürdüğün tarlaları

Özledin demek ki!
Tuz basıp yediğin bazlamayı.

Hem ben çocuk olamam ki!
Unuttun galiba, kocaman kadın karşındaki.

İçli, içli hıçkırıp üzme beni
Evden kaçmanın cezasına çarptırma kendini.

Yoo! Bu da mı olmadı?
Annemi mi aramalıyım, gel der hemen bilirim ki.
Özledin mi, yavrum diyen sesini?
Dökmek mi istiyorsun içindekileri?

Yüreği kahırlıdır, titrektir onun sesi
Saçlarını yolar, dayanamaz ki.
Nasıl söylerim, kızın kızın neler çekti
Ama! Anlatmamalıyım, anlatamam ki.

Peki ya! Babam mı?
Aman Allah’ım aklın başında mı?

Babamın yüzü kireç kesilir,
Belli etmek istemez, gözleri nemlenir.
Kapatsa kirpiklerini, gözyaşları süzülür
—Ben ne öğrettim sana?
“İncinsen de incitme” demez mi bana?

Sığın Yaradan’ına
Yıkılmak yok! Sarıl hayata
“Gülsen” koydum adını
Ağlamak yakışmıyor sana.

Tutturmaz mı kızım, annemi isterim diye?
'Anneciğim ne olur gitme” sesleri çınlar içimde
Canım çekilir canım, o üzülürse.

Off! Off! Off!
Düşündükçe çektiklerimi,
Hıçkıra, hıçkıra çeke çeke içimi
Yok edip ayak izlerimi
Gitmeliyim.

Evet! Evet!
Alıp başımı git…
Yo! Yo! Gitmemeliyim, gidemem ki.

Yeter! Bu kadar üzmeyelim birbirimizi
Utanıyorum, bulamıyorum o kelimeyi.
Biliyorum insan olmak acıtıyor içimizi
Haklısın bu dünya bize göre değil ki.

Ama! Hayatın ta kendisi
Ha orası, ha şurası
Adı üstünde, yalan dünya burası.

Bilirsin ki!
Kıldan ince ötesi, ölümle yaşam çizgisi.

İçimdeki ses, sessiz düşün
Duyacaklar inlemelerini.

İçimdeki ses, sessiz düşün
Duyacaklar çığlıklarını.

İçimdeki ses, sessiz düşün
Duyacaklar haykırışlarını.