İçimdeki Sensizlik Şiiri - Sadri Haşimoğlu

Oturmuşum bir tepede,
Sensizlik içimde,
Güneş yerlerde...
Bulutlar dökülüyor,
Mavi gök pörsümüş,
Rengi soluk...

Karşıda dağlar,
Baş başa vermiş,
Fısıldaşıyor…

Dedikoducu rüzgâr,
Oradan oraya
Laf taşıyor…

Bir kuş..
Her şeyden habersiz
Konduğu dal ile
Oynaşıyor…

İki sevgili,
El ele..
Hiç yarın yokmuş gibi,
Şimdiyi yaşıyor…

Bir çocuk,
Rastladığı her şeyin
Peşinden koşuyor…

Bir satıcı,
Nasırlı elleri,
Acı dolu yüreği,
Hiçbir şeyi görmüyor
Yoklukla savaşıyor…

Ben ise;
Oturmuşum bir tepede,
Sensizlik içimde...
Güneş yerlerde...
Bulutlar dökülüyor,
Mavi gök pörsümüş,
Rengi soluk...

Sensizlik şiir olup,
Yüreğimden taşıyor...