İçimdeki Sen Şiiri - Özlem Malkara

Eflatun bir çarşamba
Vurdum içimdeki seni benle yollara.
Anılarla ağırlaşmıştı ruhum,
Ben metropol amazonu
Sen muhallebi çocuğu,
Taşıyamadın ruhumu!
Kaç zamandır
Yüreğim kambur...

Hey sen,
Orta kapının önünde inmeyi bekleyen
İçimdeki arsız sen!
Olman şart mıydı böyle ivecen
Neydi bu telaşın, neden?
Daha ilk durakta çekip gitmek var mıydı
Söyle, bu acele bana reva mıydı?

Hey sen,
İçimi lime lime eden
İçimdeki huysuz sen!
Kesik düz çizgi dinlemeden
Önünü göremediğin bir yolda
Anılarımı solladın aklınca,
Bilmeden aslında içimdeki seni solladığını.
Muhallebi çocuğu!
Araba kullanmayı da beceremedin ki!
Direksiyon hakimiyetini de yitirdin,
Beni de...

Sarıya çalan bir salı
Alamadın ya o virajı
İçimdeki sen uçurumu boyladı.
Ben kambur kaldım,
Sen ağır yaralı!