İçimdeki sen Şiiri - Suphi Sekü

Bırak, içimdeki sen, rüyamı sana sorsun
Doldurdun her yerimi, bir yerde bana bırak
Bırak, bu kabusları azıcık hayra yorsun
Tozpembe hülyalarım, vuslatın kadar uzak

Sükuna demir attım, halini dingin saydım
Rücu ettim azıcık, küçücük bir ihtimal
Mademki yaşıyorum, başkaca ne yapsaydım
Silinmiş yazı gibi, okunmuyor sende hal

Bir gece gel rüyama, hayalini geri al

Mesafeler anlamsız, engeller hiçe indi
Senin ile aramda kaş ve göz mesbesi
Bende kalan slüet dumandan ata bindi
Denizler bir damlacık, dağlar buğday habbesi

Üstümde fincan gibi, kocaman gök kubbesi

Acıma duygusunu, bırak ardında bırak
Asla değişemesin, aynı hal, aynı minval
Algılarım köreldi, burnumda aktı idrak
Burcsuz kaleye döndü, etrafımda izmihlal

Taşlaştı kafa tasım, dilim heykel kadar lal

Kaysa dönen benliğim sende leylayı arar
Bırak gizli leylamı,çölümde çadır korsun
Bir serapın peşinde, koştum bir ömür kadar
Bırak, içimdeki sen olduğu yerde dursun

Benden uzak dalgalar kudurursa kudursun

Fersah fersah kaçsanda bilirim ahvalini
Bilirim hangi kalbin tam kalbinde durursun
Senden fazla bilirim en gizemli halini
Bilirim hangi rengi hasretinle dokursun

Bilirim hangi ismi, istemdışı okursun

Neler kurumadıki, gül, karanfil, hakeza
Senin ayak izinde yandı irem bağları
Ferhat bile almadı bundan ala bir ceza
Bir türlü delemedi içindeki dağları

Kaystan kalan tuhfedir, aşıp gelmiş çağları

Bırak, içimdeki sen artık yakamdan düşsün
Eyyubun yüreğinde dökülen kurt misali
Yeterki sen çık orda, akbabalar üşüşsün
Bıktım, yoruldum artık, beklemekten visali

Aymazlığın zirvesi, varmı başka emsali

Bu beşeri illeti bi içimden süreyim
Gedik, kapı, pencere, kapatırım her yeri
Ne şeytanı göreyim ne lanet getireyim
İNŞALLAH BULACAĞIM EN HAKİKİ CEVHERİ