İçimdeki Sen Şiiri - Şentürk Dursun

Sanki bağlamışlar çelik tel ile
Terketmek bilmedi içimdeki sen
Nihayet pes etti Azrail bile
Bir türlü ölmedi içimdeki sen

Gözlerim kurudu, sanma arkadaş
Birinden kan damlar, diğerinden yaş
Ne İlkbahar, ne sonbahar ne de kış
Dört mevsim solmadı içimdeki sen

Gözlerin şaheser bakışın sanat
Gel bir akşam, sevda görsün kâinat
Seni düşünürüm yirmi dört saat
Hiç sensiz kalmadı içimdeki sen

Ayrılığa hüküm verdi kaderim
Bedelini ah çekerek öderim
O gün bugün feryat figan ederim
Sensizken gülmedi içimdeki sen

Bağrımı yakarken bir ince sızı
Gündüzü zaptetti gecenin yüzü
Silindi bendeki büsbütün mazi
Tek seni silmedi içimdeki sen