İçimdeki Sen Şiiri - Hakan Yaşar Erkan

İÇİMDEKİ SEN

Senden öte bir zanna tutkunum, can ışığım.
Bir seni seviyorum ki sende şaşarsın, aklın almaz, anlayamazsın.
İçimde bir sen varsın görsen ancak,
ancak anlarsın. Göremezsin ya o zamanda, anlayamazsın.

Hadi uzak dur lütfen.
Yalvarırım girme sevgilimle aramıza.

O senin gibi nankör değil, o senin gibi tam kör değil.
O bana bakarken gözleri yıldızlardan daha çok parlıyor, derinliklerine doğru dalıp gözlerim gözlerinde kayboluyor.

Evet dedim ya içimde bir sen varsınki, sende şaşarsın
Sen böyle bir sevgiden anlayamazsın anlayamazsın.

Nasıl tarif etsem bilemiyorum ki.

Susamış, susuzluktan çatlamış toprağın suya olan sevgisi gibi birşey mi desem. Karanlıklarda kalmış bir çiçeğin güneşe olan hasreti gibimi.

Bilemiyorum dedim ya, biliyorum,biliyorumda anlatamıyorum işte!

Eminim, oda beni seviyor, benim onu sevdiğim kadar sevemesede.

Sık sık kaçamak buluşuyoruz her fırsatta. Kâh ilkbahar kâh sonbahar buluşuyoruz, biz hep baharlarda buluşuruz.

Arada kan kırmızı, arada gül pembesi giyinir, aradada beyazları. Her giydiği çok yakışır ona, o hep benim sevdiklerimi giyinir.

Onun, inci dişleri, kalem kaşları, elma elma yanakları mercan gibi gözleri vardır.

Boyu uzun beli inceciktir onun,

Bir yürümesi vardır ceylanlar kıskanır onu, bir gülüşü vardır güller kıskanır, hele hele bir konuştumu bülbüller kıskanır onu.

O beni hiç terketmedi terketmeeez!
Ne gündüz ayrılırız nede gece
Kâh uykuda öperim kâh uyanık, bazen öpmeye dahi kıyamam öylece bakar kalırım bir şahesere bakarcasına. Ona gözlerimle ılık bir rüzgâr gibi akarcasına.

Oof of! dedim ya anlatamıyorum iştee!
Onu sadece ben görürüm, başka kimseler göremez.

Çünkü o içimdeki sen.