İçimdeki Sen Şiiri - Ayşegül Kahraman

Ayşegül Kahraman
21

ŞİİR


6

TAKİPÇİ

İçimdeki Sen

İlk bakış ,ilk gülümseme gözlerime ilk değişin.
Yerinden çıkan kalbimin sana kanatlanması ,
Anlamsız tuhaf gülüşleri yüzüme verdiğin o ilk heyecan anlatılmaz.
Ahenkle attığın adımlara,koşarcasına ritim tutmanın adıydı Aşk!
İçimdeki seni sana dahi bahsedemem,
Öyle sıcak öyle huzur dolusun ki gerçek olmayacak kadar güzelsin.
Teninde aramadım aşkı,kalıcı heveslerde bulmaya uğraşmadım,
Nadide bir çiçeği tutar gibi ürkerek sevdim,
Kırıldığım kadar kırmaktan,dağıldığımdan çok parçalamaktan korktum.
Dokunuşlarına güvenmeden,özleminle seviştim.
Göz menzilimde iken,yüreğimi siper ederek sevdim.,
Kandım ,hatta aldandım kalbimi inandırmak için çabaladım.
Sevdiğim kadar sevmeyeceğini bildiğim halde,kapılmak istedim deli rüzgarına,
İçimdeki seni göklere çıkardım, acıya acıya Yaradan'dan sonra taparcasına sevdim.
Ellerindeki aşka teslim olmak,dudaklarında ki ateşte yanmak,
Kokunla sarhoş olmayı ben seçtim.
Seni kalbimin ummasında ,çocukluğumdaki rengarenk uçurtmalarla saldığım umudumsun.,
Senin bilmediğin nice gizli ibadetlerimde sakladım.

Gözlerine her baktığımda defalarca ölüme adım atsam da ,
İçimdeki seni cennete emanet ettim.
Biliyorum ki, benim sende gördüğümü sen bende göremezsin,
Eğer aşk tek kalbin harab olup kül olması ise ;
Ben o ateşte kül olmaya razıyım.
Desem ki yüreğini al gel,kaybettiğin her duyguyu sana yığınlarca veriyim.
Hiç gocunmadan yorulmadan,yormadan tatmadığın kadar seviyim.
Bu uğurda savrulup atılıyım,perişan oluyum,
Can acımı yürek yangınımı duymayım,
İçimdeki sana bunları desem,biliyorum tereddütsüz kabul eder.
Sevilmenin lezzetine doyardı,içimdeki sen,
Kalbini aç açık bırakmadan aşkımla doyurur,

Bedenimden çıkacak ruhumla üstünü örterim,
Olabildiğince çok doldururdum gönlünü,
Fedakarlıksa,gözümü kırpmadan,
Vefa ise dizlerini yatağım beller,
Avuç içlerini koklayarak öperdim,
Utanıp sıkılmadan,tenimi serer,
Kan ter içinde sabahlara senle uyanırdım.
Feda edeceğim bir ömrüm,kalbim aşkım aklına gelebilecek neyim var neyim yok ise düşünmeden verirdim.
İstersen dostun, arkadaşın,sırdaşın ekmeğini bölüştüğün,saatlerimi günlerimi,aylarımı paylaşırdım.
Derdini usanmadan dinler,gözyaşını avuçlarımla toplardım,
Yeter ki dile, tek kelamınla diz çökecek kalbim,içimdeki seni sana nasıl,nasıl anlatsın.

Yitip gideceğini,parmaklarımın arasından sıyrılacağını bilerek sevdim,
Pişmanlık duymadan,hoyrat gönlüme engel olmadan,kaybolmayı dilercesine sana bağladım yüreğimi.
Dönüp gelmesende kalbime,içimdeki senden, sen bile vazgeçiremezsin bilesin .

Duyduğum acıya rağmen, seni sevmenin onurunu taşıyor olmak mutlu ediyor,
Kana kana sana hasretimi sözlere dökemesemde bin bir türlü bahanelerle görme arzusu yetiyor.
Gecelerce aklıma kalbime yer eden varlığınla yetinmeyi öğrenmiyorum,
İnan ki fazlasında gözüm yok,içime seni kanımla kazıdım,
Sevilmeyeceğimi biliyorum bu gerçek tokat gibi yüzüme vurulsada ,yanı başında durup korkmadan seni izlemek kâfi.

Yokluğunun soğukluğu üşütsede, içimdeki sen, çöllere düşürüyor kalbimi,
Bu aşktan yana tek keşkem var, görebilsen keşke bende ki yerini, izini sözünü, anlayabilsen,
Birazda olsa gönlüme ferahlık salsan,
Sakın acı verdiğini bilerek,kendini suçlu hissetme,bu aşk bana ait, benim kalbimde ruhumda bedenimde,
Seni bana sevdireni seviyorum Adam!
Aynı gökyüzünü ,aynı suyu ekmeği paylaşıyor olmakta güzel, sen benim doğruma giden yoldaki vesilem, en değerli imtihanımsın,
Yüreğimden uçup özgür kalacağım güne kadar yüreğim emrine amade,istediğin kadar yak canımı.

Sakındığım göz, bakmaya doyamadığım suret, kıyamadığım sevgili,
Ne gariptir, yüzlerce kez bunu sana söylesem, kalbim bağıra bağıra seviyorum dese, hiç ama hiç yorulmaz .
Bin satıra sana aşkımı yazsam, yine yüreğimi dökemem,her kâfiyeme senle başlasam herhangi bir mecaz kullanmama gerek kalmaz.
Bu aşkın özü sözü hükmü herşeyi sen, ben yokluğuna, beni sevmeyişine ayrılık demiyorum sevgili,
Senle dolu günlerin,senle yattığım uykuların, sabahlara yine senle gözlerimi açışım, güneş doğmadan nasıl karanlık dağılmıyorsa, senin varlığını hissetmezsem benim her anım karanlığa boyanır.

Mümkünse içimde hep böyle kal,Ne bir adım geride ne bir adım ilerde ol, dizginlediğim kalbim gözlerinde şaha kalkmasın,sesini işittiğimde göğsüm kuş gibi çırpınmasın.
Deniz kenarında,sakin dalgaları seyredercesine ılık ılık es,gelip geçişlerin yüzümü sıyırsın..


Ayşegül Kahraman
Kayıt Tarihi : 21.3.2018 19:18:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Ayşegül Kahraman