İçimdeki Sen Şiiri - Gülsüm Emlik

Yanlızlığın sessiz uğultusuyla viraneleri turlarken seni farkettim.
Derin derindi bakışların,
Birşeyler söylemek istercesine.
Bakıyorlardı yakamozların pırıltısını saklarcasına.

Mavi ayrılıkların hasretiydin belkide
Uzaklardan...
Çok uzaklardan...
Asiydi serzenişlerin,
Deli deli öpüşmeye hasret.
Sislerle dolu beyazın ortasında siyahı yaşayan gözlerin...

Son defa uçarcasına savurmalıyım yelkenlerimi dalgalarının pervasızlığında.
Uyuyan bir efsaneyim
Buram buram geçmiş kokan...
Bir kendini bilmez burjuva
Bir kendini asi duyguları içinde büyüten özgür martı.

Kimi zaman;
Kendimi Üsküdar'da Kız Kulesi ile dans edercesine ritim sayarken buluyorum.
Kimi zaman Beyazıt'daki simitçinin tablasındaki simitin tadı.
Kimi zaman Kadıköy İskelesi'ndeki vapur
Yada Kumkapı'da balık sofrasında bir meze.
Taksim'de tranvay yolunu takip eden bir sokak çocuğu
Ara sokaklarda bir yosma...
Seni buluyorum içimde.
Her kapı sana çıkıyor.
Giriyorum...
Bir hoşgeldin sunuyorsun gözlerini kaçırarak
Ve kendimi buluyorum sende; ama hep arıyorum yine kendimi
Seviyorum senle bakışmayı
Atışmayı...
Asi sevgilim benim
İstanbul'um