İçimdeki Seks Şiiri - Kaan Gülsatan

Sana senden seni sevmektir gelen içimde kalan ve geçenler.

Bir karmaşanın ortasında,
beyaz siyah gri boz "mavi" ve yeşiller.
Sevmek dağı, taşı, seninle gökyüzünü ve bazen ağaçları.
Sebepsiz rüyalarımda her gece okşamak suratının aklımda kalan tüm kıvrımlarını,
daha bir zor geliyor gün ağardıkça ve de açtıkça.

Söylemem ne kadar güzel bakar gözlerin sabahın ilk ışıklarında bana, söylemem.
Bana baktıkça, kendin görürsün.
Bakamayışlarının kaynağı ta kendisi olmuşsa sevginin!
Öyle seviyormuş gibi yaparken birden sevmiş değil,
daha çok; severken, seviyormuş gibi yapmaya başlamış gibi.
İyi bir seksten sonra kendini dağlamak gibi,
güzel bir geceden sonraki gündüz uykusu gibi,
belki biraz da güzel içmelerin sonrasındaki, böyle olmayacaksa içmeyelimler gibi,
uzun bir mola vermekti seni sevmeye.
Seni sevmek senden habersiz,
içten içe gülmek gibiydi hayata.
Sevgilim sevmek seni; tanrıya inanmaktı, insan olmaktı, zamanı durdurmaktı.

Bıraktığın izler yüreğimin orta yerinde,
yaradan da derin, yaradandan da yüce.
Hiç kimsenin bilmediği küçük pembe gezegenimin baş köşesinde,
oturmuş şarkı söyler hür biraderler mutluluğun ta kendine!
Yahu hiç mi görmeyeceğiz kötü günler dercesine en kötü gününde!
"Sevgilim seni sevmek içten içe,
bir yaranın üstünden geçer gibi,
inceden inceye sızıyla, kanatırcasına."

Bir yer var, biliyorum. Orada kavuşacağız.
Varlığın başından beri tartışmalı varlığıyla, Dante de orada kavuştu sevdiğine.
O günleri göre(meye)ne dek bilincimin altında, üstünde,
kafamda filler sikişiyor.
Biri sana, diğeri bana benziyor.
Filler üç tane.