Kirpiklerim her ıslandığına
Bir hüzün yağmuru düşüyor sokaklara
Bir hal geliyor içime
Kımıldamak gelmiyor sere
Dağılıyorum…
Sensizliğin sessizliğini bozuyor
Dudağıma ulaşan ıslaklık
Pencere gibi gözlerim buğulanıyor
Seni yazıyorum
Her dalışımda senle buluşuyorum sonunda…
“Bana aşk’ı anlatma” demiştin hani
“Bırak bir damla olalım”
Oysa o bir damla taşırdı sularımı
İçimdeki bu şehri selle boğuyorum…
Kayıp bir çocuk gibi
Annesini arıyor kalbim
Ama annem de yok ortada
Sen de yoksun
Yani yapayalnızlığı içiyorum…
09/07/2010-21:38
İlknur KöknarKayıt Tarihi : 9.7.2010 21:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!