İçimde bir şehir dolaşıyor,
Binlerce ses kulaklarımda,
Cevap vermekte zorlanıyorum,
Bir de susanlar var içimdeki şehirde,
Susmak da zor konuşmak da.
Hangisi senindir diye sormayın bana,
Bazen sükut oluyorum yaşanılanlara,
Bazen de çığlık oluyorum kulaklara.
Tenime dokunan soğuk değil üşüten,
Acının rengi üşütüyor içimi,
Bir güvercin ürkekliği var derinliklerimde,
Kanat çırpışlarımın nedenidir ürkekliğim.
Maviyi ne çok severim,
Gök mavisinde hissederim kendimi en iyi,
Nedense mavi küskün herkese,
Herkesin mi kanadı kırık bu şehirde.
Nedensiz ağlamalar peyledi bugünlerde gözleri,
Gözler görmüyor şehirdekileri,
İçimdeki şehirde de fırtınalar kopuyor,
Hercai duygularım savuruyor ordan oraya,
Davetsiz misafir bekliyorum sanki,
Gönül gezginimin dolaştığı yeter,
Dönsün içimdeki şehre.
Kayıt Tarihi : 11.12.2018 12:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!