Yalnızım
Üşüyor ve korkuyorum
Karşımda uzun bir hayat
Baktıkça içim ürperiyor
Titriyor bacaklarım
Düşeceğim
Yerler bataklık ve çamur
Hayat boş sonu ölüm
Düşümde seni
Birde ölümü gördüm
Koş
Bana koş
Koşta tut şu nasırlı ellerimde
Sana uzattım
Belki son nefesim
Belki son haykırışım
Ne suçum vardı benim sevgiye
Hüzün düştü içime durup dururken
Bağrım yanık ellerim havada
Sıkı tut bırakma beni
Yokluğunda ağlıyorum
Yağıyor bahar yağmuru
Çoğalıyor gözyaşlarım
Göl olur düşen damlalar
Yalnızlığa ittim kendimi
Şimdi yüreğim yanar
Hayat öyle acı ki
Kalemim hüzün yazıyor
Gitti gençlik elde
Doyamadım gençliğime
Sensiz içimde hep hüzün var
Umudum kalmadı yalan dünyada
Bak esiyor
Bahar rüzgarı
Alır da götürür beni
Bir boşluğa iter
Güneş vurur tepeden
O an belki
Hüzün düşer içime
Zülmettim kendi kendime
Bakmadın hiç gözyaşlarıma
Yok olup giden hayat
Belki üç günlük ama
Tükendi artık senden umut
Sensiz hayat sanki bir ölüm
Okudum kader yazımı
Vardı düşlerimde ölüm...
Hüseyin yanmaz
18/09/2010
Kayıt Tarihi : 18.9.2010 12:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)