kırmızı kalem mürekkebi ağlar her mektup dirilişinde..
yüzüm karanlığa dönüktür her kelamsız gidişinde..
Ayaz bakışlar gülle gibi yıkar kalemi..
Silinmiş veda yaşları susturur neşeli mahallemi..
içimdeki derinliğin dili var ve seni zikreder durur..
Tüm ışıklar kapanınca karanlıkta sendeki yıldızlar beni korur..
Uykuya dalmış bu deli kalpler su misali aşk deresinde..
İçim akvaryum mavisi yuvan var pullu gözlerinle kalbimin derisinde..
Kayıt Tarihi : 1.1.2018 22:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Furkan Aytekin](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/01/icimdeki-sair-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!